به گزارش خبرگزاری حوزه، آیت الله شبزندهدار در یکی از دروس خارج، خاطره عنایت حضرت عباس علیه السلام را اینچنین نقل میکند:
نقل میکنند که مرحوم آیتالله کشمیری (ره) که در قم بودند و چند سال پیش به رحمت خدا رفتند؛ من یک بار خدمتشان رسیدم و در همان یک بار هم متوجه شدم که ایشان یک چیزهایی را متوجه میشوند.
ایشان نقل کردند که خانمی در نجف بود که معروف شده بود به این که با تسبیح استخاره میکند و ضمائر را میگوید.
ایشان فرموده بود که من خودم رفتم یک استخاره نزد این خانم بگیرم که ببینم این مسأله واقعیت دارد یا نه! بعد از استخاره از او سؤال کردم شما از کجا میفهمی؟
گفت: شوهرم میخواست مرا طلاق بدهد و ازدواج دیگری کند؛ در حالی که من از او دو بچه داشتم. در عشیرهی ما طلاق یک امر قبیحی بود و زنی که مطلقه میشد، از هستی ساقط میشد.
من به این مرد گفتم که تو ازدواج دوم را بکن و من کلفتی زن دوم تو را خواهم کرد، اما مرا طلاق نده که گرفتار نشوم. خلاصه، مرا طلاق داد و خیلی وضع من مشکل شد.
من رفتم خدمت حضرت ابوالفضل (ع) عرض کردم که اگر شما میخواهید من سالم بمانم، در این وضعیتی که برای من پیش آمده من را کمک کن.
حضرت را در خواب دیدم که به من فرمودند: استخاره کن و در ازای استخارهات فلان مقدار پول بگیر و بیشتر از این نگیر.
حالا کسی که میآید استخاره میکند، این به ذهن من مثل اینکه الهام میشود و این را میگویم و این عنایت آن بزرگوار است.
این واقعیتها نشان میدهد که در پس پردهی این عالم یک چیز دیگری هم هست.
بنده خدمت شما عزیزان توصیه میکنم که در کنار استدلال و برهان، دنبال دیدن و مشاهده کردن این امور هم باشید. این دو اگر کنار هم قرار گیرند، خیلی مؤثر است.
منبع: کتاب پندهای سعادت، جلد ۲، ص ۹-۴۸